Wie: Lily
Woonplaats: Feerwerd
Huis: Vrijstaande woning met schuur aan woning vast
Te maken met: NAM, contra expertise, CVW, Arbiter Bodembeweging
Ondanks de schade aan haar huis voelt Lily zich nog steeds thuis in Feerwerd. “Maar als ik alles van tevoren had geweten, dan weet ik niet of ik dat weer zo zou hebben gedaan. Het voelt onrechtvaardig, onredelijk, je wordt weggezet als: je zeurt eigenlijk.” Haar verhaal over het schadeproces dat bijna 7 (!) jaar heeft geduurd ondanks alle inspanningen van haar kant.
Beving van Huizinge
Na de beving van Huizinge heeft Lily net als vele anderen schade aan haar woning. Scheuren in de muren, een dakgoot die lekt. Ze meldt haar schade bij de NAM. In december van dat jaar volgt de eerste inspectie, de eerste van vele. Na anderhalf jaar, in april van 2014 ontvangt ze het zogenaamde Verkort Expertise Rapport, de schade wordt aangemerkt als aardbevingsgerelateerd, A- en B-schades. Lily is echter niet tevreden met dit rapport, niet alle schade is erin opgenomen, en ook met de bureaucalculatie van JBG is ze het niet eens. De vragen die ze stelt worden niet beantwoord. “Waarom krijgt ze een verkort rapport?”, “Waar is het schadebedrag op gebaseerd?” Ze neemt een eigen aannemer in de arm, die stelt dat hij niet met het gecalculeerde bedrag van JBG uit de voeten kan. Met weer een nieuwe expert en de aannemer wordt weer een schaderonde door het huis gedaan. Het is dan inmiddels juni 2015. Al de volgende maand komt het rapport van deze taxateur. Hij presteerde het om de oorspronkelijke A- en B-schades om te zetten in B- en vooral C-schades met uiteraard een aanzienlijk lager kostenplaatje.
Contra-expertise
Er rest Lily weinig anders dan een contra-expert in de arm te nemen. De contra-expert zegt haar dat, na het indienen van zijn rapport er na enkele weken overleg zou zijn met de eerstelijns expert om tot een akkoord te komen en het dossier af te handelen. Na een jaar was dat echter nog niet gebeurd, het dossier was zelfs zoek. Uiteindelijk volgt in augustus 2016 in opdracht van de eerstelijns expert een overleg bij Lily thuis om de zaak af te handelen. De contra-expert zorgt ervoor dat ook de aannemer en iemand van JBG hierbij aanwezig zijn. Alweer een nieuwe eerstelijns taxateur maakt opnieuw foto’s, doet metingen en maakt notities. Ook nu weer wordt gezegd dat Lily, dit keer zelfs na enkele dagen, bericht ontvangt. Maar wederom wordt de zaak niet afgehandeld. Lily schakelt daarom de Onafhankelijk Raadsman in om de impasse te doorbreken. Begin april 2017 ontvangt ze, dus pas na 7 maanden, een verkort rapport na contra-expertise. Weer heeft Lily vragen en ziet ze ook hierin fouten staan.
Via Stut-en-Steun komt ze uit bij de Monumentenwacht die verstand heeft van ‘oude’ woningen zoals die van haar. De werknemer van Monumentenwacht kan zich prima vinden in het vervangen van de binnenmuren door houtskeletbouw, maar hij adviseert wel om een aannemer te zoeken die bekend is met reparatie aan oudere panden. Ook is hij de eerste die zegt: “U hoeft niet bang te zijn dat het dak naar beneden komt, de gebinten zijn goed”. Deze uitspraak hoort ze voor het eerst en is voor Lily erg geruststellend.
Samen met Monumentenwacht en de nieuwe aannemer wordt er een begroting opgesteld. Deze is fors hoger dan de begroting van JBG uit 2016. Deze begroting mailt ze naar het CVW, maar dit leidt tot niks. “Ja, een hoop gekissebis, maar er verandert wezenlijk niks”. Zo verwoordt ze het zelf.
Inmiddels is NAM begonnen aanbiedingen te doen om de laatste 6000 oude schadedossiers op te lossen. Toch wordt ze gebeld door het CVW. Een volgende opname komt tot stand in een overleg met de contra-expert. Een aangepaste begroting wordt door de aannemer opgemaakt door aansporing door de contra-expert. In deze begroting voert ze ook haar eigen kosten op, zoals vervangende huisvesting, kilometervergoeding enzovoort. Er is gesteggel over de duur van de werkzaamheden en dus de duur van de vervangende huisvesting, maar er ligt uiteindelijk wel een begroting waarvan de aannemer de schade kan herstellen en waar ook Lily tevreden over is. Deze begroting stuurt ze naar haar contactpersoon bij het CVW. Helaas komt er geen reactie van haar contactpersoon.
De laatste loodjes
Niet veel later ontvangt ook zij een aanbod van de NAM waarvan zij vindt dat deze niet volledig noch ruimhartig is. Ze slaat het aanbod dan ook af en meldt zich bij de Arbiter Bodembeweging. Via het secretariaat krijgt ze te horen dat haar schouw en zitting nog wel een jaar kunnen duren. Dat past Lily wel, ze is moe van al het gedoe. Even pas op de plaats. Dat maakt dat ze, als ze onverhoopt al in december wordt ingepland, vraagt om uitstel. Ze kan het nu niet voor elkaar krijgen om een zienswijze te schrijven. Uiteindelijk vindt de schouw plaats begin maart 2019. Ze laat zich bijstaan door een advocaat. Lily mailt hem haar hele dossier zodat er een zienswijze kan worden opgesteld. Deze zat echter vol met fouten, zodat Lily toch nog maar weer zelf in actie komt om alles goed op papier te krijgen. Ook NAM stelt een zienswijze op. Hierin staat onder andere dat zij met verbazing kennis heeft genomen van de afwijzing van het bovengenoemde aanbod, nu deze tot stand is gekomen na overleg en akkoord tussen de betrokken experts. Hiervan vindt Lilly: “En ik neem met verbazing kennis van het feit dat NAM schade aanricht maar haar uiterste best doet zich aan haar verantwoordelijkheid te onttrekken door de afhandeling eindeloos te rekken en zich niet te baseren op de feiten”.
Die ochtend in maart bevindt zich een heel gezelschap in de keuken van Lily. Naast Lily, haar advocaat en de contra-expert is de arbiter met zijn secretaris aanwezig en de NAM met twee personen. Halverwege de schouw valt het gezelschap uiteen. Lily is het overzicht kwijt. Ze blijft in de keuken bij de Arbiter en zijn medewerker. Kort daarna komt de rest van het gezelschap al lachend weer in de keuken. Het blijkt dat NAM een dubbeltelling heeft ontdekt, waardoor het bedrag fors lager wordt. Lily: “Ik snap er geen biet van, waar zou dat in moeten zitten? Een radiator die dubbel is geteld?”. Zowel haar advocaat als de contra-expert adviseren haar om toch vooral te accepteren, anders gaat de arbiter in het midden zitten. Wat dat inhoudt is voor Lily niet duidelijk. Het gevoel bekruipt haar dat iedereen tegen haar is. Ze zegt: “Excusez le mot, ik wil van het gezeik af, dus ik teken.
Nadat iedereen is vertrokken, blijft Lily alleen achter. Ze kan geen pap meer zeggen. Bijna zeven jaar na dato is dan het dossier op papier opgelost, maar de schade nog niet hersteld. Lily staat voor de keuze; wat ga ik laten herstellen en wat niet?
