Wie: Nicolien (43)
Woonplaats: Uithuizen
Huis: Een riante woning uit 1921 met achterstallig onderhoud
Te maken met: Een voortslepende schadeprocedure met het CVW. Er is sprake van mijnbouwschade en dat heeft geleid tot vervolgschade door lekkages. Dat zorgt voor een dilemma: nu een mogelijk onveilige woning opknappen of jarenlang wachten op versterking in een onaf huis?
Op 15 juni 2015 meldt Nicolien schade, maar niet voor de eerste keer. Haar eerste melding was na de beving bij Huizinge in 2012: toen werd er A-schade en B-schade geconstateerd en is alles gerepareerd door een eigen aannemer die werd betaald door de NAM. De tweede maal was in 2013: toen ging het uitsluitend om A-schade en hebben Nicolien en haar man zich uit laten betalen door de NAM om zelf de aannemer te betalen. Dat ging allemaal nog redelijk vlot en zonder grote problemen, maar bij melding drie op 15 juni 2015 is dat niet het geval.
Kort na de melding komt er een expert van het Centrum Veilig Wonen (CVW) langs. Hij wuift de schade weg. Ondanks de eerder geconstateerde A-schade en B-schade komt er ditmaal een C op het rapport. De schade is niet veroorzaakt of verergerd door een aardbeving, zo luidt het oordeel. Nicolien schakelt het onafhankelijke expertisebureau Vergnes in voor een contra-expertise. Door het rapport van Vergnes erkent het CVW ruim een jaar later, in augustus 2016, dat het om B-schade gaat en dat de schade dus is verergerd door de bevingen.
“Je moet wel. Je kan depressief worden of de kop in het zand steken, maar dat helpt niet. Je moet de barricades op. Probeer het heft in eigen hand te houden, laat je horen en zet door.”
Op basis van het rapport en de foto’s van de eerste expert wordt het schadebedrag bepaald in het calculatiecentrum van het CVW. Er rolt een bedrag tussen de 2.500 en 3.000 euro uit. Maar Nicolien heeft geen vertrouwen meer in het CVW en laat een eigen aannemer ook een taxatie maken. Die vindt in samenwerking met asbestspecialist Man en Mach asbest in een lekkende rioolpijp die verticaal door het huis loopt en komt uit op een offerte van rond de 12.000 euro.
Het heeft allemaal al lang geduurd, maar nu begint volgens Nicolien het gedonder echt. De asbest en lekkage waren door de eerste expert niet opgemerkt en de calculatie en de offerte blijven maandenlang liggen bij het CVW. “Het werd van afdeling naar afdeling gesleept”, zegt Nicolien. “Af en toe verdween het onderin de la, totdat ik weer belde.”
Nadat Nicolien in maart 2017 met een rechtszaak heeft gedreigd, komt er reactie vanuit het CVW. In verband met het asbest is er een nieuw rapport nodig bij de offerte van de aannemer van Nicolien. Maar het CVW wil een rapport gemaakt door asbestspecialist Man en Mach, dat eerder de situatie al heeft geïnspecteerd, niet vergoeden. Het kan wel kosteloos worden opgesteld door Management & Advies Collectief Groningen (MACG), want daar heeft het CVW een contract mee.
De inspectie door MACG laat ook op zich wachten. Volgens de asbestexpert van MACG heeft het CVW een tijdlang de rekeningen van MACG niet betaald, waardoor ze tijdelijk zijn gestopt met het uitvoeren van inspecties en het opstellen van rapporten. Maar nu het CVW weer betaalt, voert MACG de werkzaamheden weer uit.
Uit de asbestinventarisatie komt naar voren dat niet alleen het stuk van de asbestpijp dat lek is moet worden vervangen, maar dat de hele negen meter aan pijp moet worden verwijderd. Het is een flinke ingreep, want daarvoor moeten ook twee vloeren worden opengebroken. Maar gewerkt wordt er nog niet: tot grote ergernis van Nicolien moet de eerste expert van het CVW een nieuw verslag maken. “Je wordt er moedeloos van. Telkens weer een nieuw rapport, daar is iedereen toch wel erg dol op.”
De lekkende rioolpijp zorgt inmiddels voor vervolgschade van de mijnbouwschade. Door de lekkage laat het stucwerk aan het plafond van de woonkamer los. De woonbegeleider van het huidige schadedossier van het CVW raadt Nicolien aan om aanspraak te maken op een vergoeding via haar opstalverzekering.
Verzekeraar Interpolis stuurt een bouwinspecteur van Friso Bouwgroep langs om weer een nieuw rapport te maken. De contactpersoon van Interpolis geeft aan het CVW ‘achter de broek’ aan te willen zitten, want zolang het CVW geen oplossing aandraagt voor de asbestpijp en de mijnbouwschade, blijft het lekken en moet de verzekeraar dus mogelijk uitkeren.
Maar wat blijkt: volgens de verzekeraar valt de vervolgschade toch niet onder de verzekering, omdat schade door aardbevingen niet verzekerd zijn. Nicolien wordt weer doorverwezen: ditmaal kan ze het proberen bij de rechtsbijstandsverzekering. Met hen heeft Nicolien net contact opgenomen, evenals met de Onafhankelijke Raadsman. Dit traject zal dus nog wel even duren.
Om deze rioolpijp gaat het. Hij loopt van het toilet op de bovenverdieping naar het toilet op de benedenverdieping. Rechts zijn duidelijk lekkagevlekken te zien.
Al met al kampen Nicolien en haar man met veel onduidelijkheid en onzekerheid. Ze zijn hun oude huis met achterstallig onderhoud aan het opknappen: op korte termijn moeten er vijf kozijnen worden vernieuwd en ook de badkamer is dringend aan vervanging toe. Moeten ze er nou voor kiezen om het huis helemaal op te knappen, terwijl er sprake is van bevingsschade die kan verergeren? Of moeten ze in een onaf huis blijven wonen en wachten op de versterkingsoperaties van de Nationaal Coördinator Groningen (NCG)?
Twee bouwkundigen hebben het huis bestudeerd en aan Nicolien uitgelegd wat versterking voor haar huis waarschijnlijk inhoudt. In het kort moet de vloer van de begane grond en de tussenverdieping eruit, moeten alle muren worden gestript en komt er daarna een metalen frame in het huis. Daarnaast moeten de horizontaal doorgescheurde muren op de bovenverdieping worden hersteld. Ook moet de betonnen vloer van de tussenverdieping vervangen worden door een houten vloer en moet de houten vloer beneden van beton worden: precies andersom dus.
Om nog meer inzicht in de veiligheid van de woning te krijgen, is Vergnes inmiddels gevraagd een bouwkundige opname van het huis te maken. Verder staat Nicolien op de wachtlijst voor Heft in eigen Hand, een project van de NCG voor eigenaren die zelf versterkingsmaatregelen aan hun huis willen laten uitvoeren.
Wachten op de NCG is nauwelijks een optie. Omdat het een uniek pand is, wordt het vermoedelijk pas over vier jaar gecontroleerd. En het huis verkopen is al helemaal niet mogelijk. De hypotheek is hoger dan de waarde van de woning en bovendien wil nu niemand zo’n pand kopen.
Ondanks de ingewikkelde situatie heeft Nicolien al een belangrijk besluit genomen. “Ik wil niet dat mijn leven stil blijft staan en geregeerd wordt door de NAM. Wij willen dat onze zonen straks herinneringen hebben aan een huis dat af is. We gaan waarschijnlijk investeren in ons huis, tegen beter weten in. Want eigenlijk is het kapitaalvernietiging, maar we kunnen geen kant op. We zitten helemaal klem.”
Toch blijven Nicolien en haar man strijdvaardig. Het vreet aan ze, het put ze psychisch uit en het heeft een negatieve invloed op hun levensvreugde, maar ze gaan door. “Je moet wel. Je kan depressief worden of de kop in het zand steken, maar dat helpt niet. Je moet de barricades op. Probeer het heft in eigen hand te houden, laat je horen en zet door.”
Geschreven door Menno van der Meer
