Uit het Beraad 16 februari 2017

`Gehakketak` was het woord van de week. Voor het eerst genoemd in het Noordelijk Lijstrekkersdebat op 8 februari. Het moest over zijn met het gehakketak, er is eensgezindheid nodig voor het oplossen van de problematiek in Groningen. Dat vonden alle lijsttrekkers en dus promoveerde de Commissaris van de Koning ´gehakketak´ tot een officieel verzoekschrift aan de kamer. `Verkiezingsbeloftes nemen wij heel serieus´ was zijn argumentatie. En dus vragen wij nu niet meer dan `doen wat je zegt`.

Het laatste Mijnbouw debat van de huidige Tweede Kamer vond precies een week na het lijsttrekkersdebat plaats. Groningers grepen de gelegenheid aan om een geheugensteun aan te bieden op een groot bord. Onder leiding van de CdK gingen vertegenwoordigers uit Groningen naar Den Haag. Alle Gasberaad organisaties steunden het verzoek (,,) en het Gasberaad was ook ruim vertegenwoordigd in Den Haag.
Alle acties en publiciteit leidden tot een motie die door vrijwel alle Tweede Kamerfracties werd ondersteunt. Dat is vrij uniek in de politiek, zeker in verkiezingstijd!

Maar wat stond er nu in deze motie?

  • De gaswinning moet verder teruggebracht worden;
  • De NAM moet uit het proces van schadeafhandeling worden gehaald;
  • Er moet een uitkoopregeling komen voor iedereen die het gebied wil verlaten;
  • Alles moet in het werk worden gesteld om het vertrouwen van de Groningers terug te winnen.

De media waren heel positief over deze unanieme motie. Maar wat brengt het de Groningers nu echt?

Volgens ons heeft het tot nu toe nog niets concreets opgeleverd, behalve misschien de erkenning van de problematiek. De analyses die in de Tweede Kamer worden gemaakt sluiten intussen steeds beter aan bij wat er in Groningen wordt beleefd. Maar concrete toezeggingen of oplossingen werden niet in de motie vertaald, kennelijk is daar toch nog veel onenigheid over. “Gehakketak”. En dus kwam er een motie met een grote, politieke waarde – geen enkele partij kan na de verkiezingen de gaswinningsproblematiek in Groningen nog negeren. Er zal in het regeerakkoord hoe dan ook een nadere invulling van een oplossingsrichting moeten komen. De uiteindelijke waarde voor Groningen van deze motie zal nog moeten blijken.

Dat de gaswinning verder teruggebracht moet worden is voor alle partijen evident. Maar de hamvraag is natuurlijk: per wanneer, en in welk tempo naar welk niveau?  Er ligt nu een concessie voor 5 jaar. Wordt die open gebroken om eerder af te bouwen? Of gaan we daarna verder met afbouwen? Met deze motie staan in theorie nog alle opties open. Maar er is hiermee wel een verwachting gewekt. En we gaan ervan uit dat het regeerakkoord daar straks nader invulling aan gaat gegeven.
‘Een uitkoopregeling voor iedereen die het gebied wil verlaten’ is in het rijtje een opvallend concreet punt. Natuurlijk hangt ook hier veel van de uitwerking af maar dat er een bredere uitkoopregeling gaat komen lijkt nu redelijk zeker. Dat is winst! Al was het maar omdat het een stevige stok achter de deur geeft om de problematiek beheersbaar te maken en een perspectief voor het gebied te bieden. Immers, als dat uit blijft gaan veel meer mensen gebruik van deze regeling.

Het herstel van vertrouwen is nog een lange weg. De politiek heeft zich deze week van haar welwillende kant laten zien. Dat moet gewaardeerd worden. We hebben kamerleden gezien die hebben geknokt en zichzelf hebben weggecijferd voor het grotere doel: Groningen. Dat siert ze maar wat het echt waard gaat zijn zullen we de komende maanden zien. Wordt vervolgd.

Graag horen wij wat u er van vindt: [email protected]

Delen