Merijn Wienk is van Libau (waaronder Steunpunt Cultureel Erfgoed Groningen) en Monumentenwacht Groningen
“Vernietigen van het cultureel erfgoed is vernietigen van de identiteit van Groningen en de Groningers. Bescherming daarvan is een beschavingsplicht.”
Het cultureel erfgoed is de drager van het verhaal van het leven en werken in Groningen. Het vormt het wortelgestel van de identiteit van het gebied en haar bewoners. Monumenten, dorpen en landschapsstructuren getuigen van de geschiedenis van mens en land en daarmee van de strijd van de mens in en om zijn bestaan.
Borgen, rentenierswoningen, boerderijen, arbeiderswoningen, kerken, windmolens en gemalen zijn de gebouwde elementen waarmee de Groningse nederzettingspatronen en landschapsstructuren zijn bebouwd. Het landschap is sterk sturend geweest voor de wijze waarop deze bebouwingspatronen zich ontwikkeld hebben. Hierdoor zijn kenmerkende nederzettingstypen ontstaan als wierdedorpen, dijkdorpen, komdorpen en veenkoloniale dorpen. Groningen etaleert daarmee een palet aan cultuurhistorische rijkdom dat specifiek Gronings en voor iedereen waarneembaar is.
Aardbevingen en ander mijnbouwschade trekken nu als een in de tijd uitgesmeerde tornado over Groningen en laten een groot spoor van vernieling achter zich in het erfgoed, aan de monumenten en in het vertrouwen in de samenleving.
“Het Groninger Gasberaad is voor mij een plaats waar wij als de Groninger Maatschappelijke Organisaties onze betrokkenheid omzetten in verantwoordelijkheid. Een plaats waar wij onze kennis en netwerken inzetten om in dialoog met elkaar een zo goed mogelijk antwoord te vinden op de vraag hoe de mijnbouwschade zo veel mogelijk beperkt en zo goed mogelijk hersteld kan worden. Èn een plaats van waaruit zo goed mogelijk positie kan worden gekozen in het krachtenveld in het Groningen.”
